‘Ik snap niet waar het steeds over gaat. Wat is Corona?’

Op de dagbesteding van de Burcht kunnen we onze cliënten weer ontvangen, maar ook bij ons gelden maatregelen. Handen wassen, anderhalve meter afstand, geen handen geven, iedereen in Nederland is er inmiddels mee bekend. Of toch niet? Onze cliënten hebben geheugenproblemen of dementie en dat maakt het een uitdaging.

‘Gezellig, ik kom lekker bij je zitten,’ en meneer Willemsen pakt zijn stoel en schuift anderhalve meter op, zodat hij naast zijn vriend zit. Vriendelijk verzoek ik hem om zijn stoel weer terug te schuiven naar de tafel. ‘Lekker gezellig zijn ze hier,’ moppert hij. Hij zet zijn stoel terug en gaat vervolgens naast zijn vriend staan. ‘We moeten anderhalve meter afstand houden, dus u mag ook niet naast hem staan.’

‘Het lijkt hier wel een gevangenis!’

Mevrouw Jansen is slechthorend. Communiceren op anderhalve meter is geen optie. Met mijn mondkapje op kom ik dichterbij. ‘Kun je dat mondlapje niet even af zetten, want ik versta er zo niets van!’

‘Het is toch wat met dat corona virus. Zou het nog lang duren?’, mevrouw Bakker gooit de vraag in de groep. Er volgt een gesprek waaruit blijkt dat een aantal cliënten goed weet wat er speelt. Andere cliënten hebben meer moeite met het volgen van het gesprek. Ik sta op en een cliënt komt voorzichtig naar mij toe en vraagt zachtjes zodat de rest het niet kan horen. ‘Ik snap niet waar het steeds over gaat. Wat is corona?’

Dementie is een verschrikkelijke ziekte, maar op dit moment denk ik hoe heerlijk het zou zijn om even niet met het coronavirus en alle zorgen er om heen bezig te zijn. Na mijn korte uitleg gaat mevrouw weer zitten en ik hoop dat ze zich geen zorgen maakt. Wij als medewerkers doen alles wat we kunnen, zodat de cliënten zo zorgeloos en veilig mogelijk kunnen genieten van hun dag. Het is een uitdaging, veel van onze activiteiten hebben we moeten aanpassen, maar met elkaar maken we van elke dag een feestje.